Термизлик тадбиркор 50 нафар ногирон аёлни иш билан таъминлади

Термиз шаҳрида яшовчи Дилафруз Каримова 2011 йилдан буён тикувчилик билан шуғулланади. 2015 йилда Сурхондарё вилояти маъмурияти унга кам таъминланган кишиллар ва ногиронларни ишга жойлаштириш бўйича кўрсатма беради. Шу тариқа “Гулбаҳор Нурли келажак” МЧЖ пайдо бўлди.

“Онам ногиронларга ёрдам беришни яхши кўрар эди, шунинг учун мен компаниямизни Гулбаҳор Нурли Келажак деб номладим, чунки онамнинг исми Гулбаҳор эди”.

Дилафруз Каримова

Жамиятда тикувчилик билан шуғулланадиган 50 киши истиқомат қилади.

Қизларнинг орқасида унинг шарафига корхона номи берилган Дилафрузнинг онасининг портрети бор.

“Мен онамнинг орзусини амалга оширдим”

Дилафруз Каримова болалигидан ижтимоий ҳимояга муҳтож оилаларга ёрдам беришни яхши кўрганини айтади.

“Онам ҳар доим ногирон одамларга ёрдам беришимиз кераклигини айтган, шунинг учун биз шундай мақсадлар билан катта бўлганмиз.

Мен ўзим тикувчилик сирларини ўргандим, кейин бошқаларга ўргата бошладим. Бир куни ногиронлар аравачасида бир қиз олдимга келди. У тикувчиликни ўрганишни хоҳлашини айтди … Ўн йил давомида бу ерга эшитиш қобилияти чекланганлар, ногиронлар аравачасидаги аёллар, ақли заиф аёллар, умуман, ҳар хил турдаги ногиронлар келишган. Биз уларга тикувчиликни ўргатдик, бирга яшадик ва катта оилага айландик. Шу тариқа мен онамнинг орзусини амалга оширдим”. 

“Биз тўрт марта жойдан-жойга кўчдик”

Корхона ўз фаолиятини Сурхондарё вилояти Жарқўрғон туманидан бошлади.

“Компаниямизда бошқа вилоятлардан келган ногиронлар борлиги ва Жарқўрғон вилоятида ётоқхона йўқлиги сабабли, расмийлар бизни Термиз туманининг “ Мангузар” маҳалласига кўчиришди. Расмийлар ногиронларга шароит яратишга ваъда беришган. Аммо бир йил давомида ҳеч қандай ёрдам бўлмади. Кейинроқ бизга хабар беришича, бино тендер орқали сотиб юборилган”.

Кейин корхона Термиздан ташқарига кўчирилди.

«Тўртинчи марта бизни Термиз шаҳрининг “Маърифат” мавзесидаги қаровсиз бинога кўчиришди. Бу бинога ҳам шароит етишмасди: ётоқхона, ҳожатхона йўқ эди, лекин биз ишлай бошладик “.

Қизларга иш уларнинг кучи ва имкониятларига қараб тақсимланади, кимдир тиколмаса, дазмоллайди.

“Натижада, бизнинг қизларимизда  ўзига бўлган ишонч ошди, кунлари мазмунли бўлгач, асаб тизимлари мустаҳкамлана бошлади”.

“Ижтимоий тармоқлардаги мурожаатимдан кейин Сурхондарё вилояти прокуратураси бизга амалий ёрдам кўрсатди”.

2019 йилда Термиз ҳокими корхонадан халқаро форумда иштирок этишни сўради.

“Бу форум талабларига кўра, биз қизлар учун баннер ва брошюралар, униформа қилишимиз керак эди. Расмийлар ушбу форумда биз билан келишувларга эришилади деб бизни ишонтиришди. Биз бутун айланма маблағимизни сарфладик. Биз форумда қатнашдик ва барча талабларни бажардик, лекин ҳеч қандай битим тузилмади. Биз барча пулни ушбу тадбирга сарфладик. Шундай қилиб, ишимиз икки ойга тўхтаб қолди ”.

9 декабрь куни Дилафруз ижтимоий тармоқдаги саҳифасида ёрдам сўралган видеони жойлаштирди.

“Бу видеомурожаатдан сўнг, вилоят прокуратураси бизга катта амалий ёрдам кўрсатди. 2020 йилда бизнинг бино қайта таъмирланди. Ҳамма шарт -шароит яратилди: биз замонавий ускуналар, шунингдек, спорт анжомларини олдик”. 

“Биз битта катта оилага айландик”

Ҳозир корхонада 50 га яқин ногиронлиги бор кишилар ишлайди.

“Биз ўндан ортиқ кийим -кечак ишлаб чиқарамиз:  ҳар хил аёллар кийимлари, ҳарбий кийимлар ва ишчилар учун турли хил комбинезонлар тикамиз. Биз катта оилага айландик. Биз бирга яшаймиз, бирга ишлаймиз, бир -биримиздан куч оламиз. Биз вилоятимизнинг турли туманлари бўйлаб саёҳат қиламиз. Мен тадбирлар уюштириб, ходимларимни хурсанд қилишга ҳаракат қиламан ”. 

“Менинг ҳаётимга ёруғлик киргандек бўлди”

Гулмира Азизова 28 ёшда, Қумқўрғон вилоятида туғилган. Болалигиданоқ оила уйдаги муаммоларга дуч келган, чунки отаси ичкиликка берилиб кетганди: у доимо Гулмиранинг онасини, ўзини ва сингилларини калтаклаган. Доимий жароҳатлардан сўнг, Гулмира юра олмади, шу сабабли у ногиронлар аравачасига ўтириб қолди. Гулмиранинг синглисида ҳам, отасининг калтаклари туфайли нутқида нуқсон бор. Гулмира 2017 йилдан буён “Гулбаҳор нурли келажак” масъулияти чекланган жамиятида ишлайди, тикувчилик сирларини ўрганади.

Гулмира Азизова

“Мен бу ерга келганимда, ҳаётимга ёруғлик киргандек бўлди. Қизлар билан учрашиб, ҳунар ўрганиб, ҳаётдан завқлана бошладим. Тиккан кийимларимни кўриб эса, яна ҳаракатлана бошладим”… 

Қашқадарёда филиал очилди

Корхона кенгайтиришга муваффақ бўлди ва Қашқадарё вилояти Китоб туманида ўз филиалини очди. У ерда 30 га яқин ногирон аёл доимий иш билан таъминланди.

“Мен республикамизнинг барча ҳудудларида имконияти чекланган аёллар учун шундай корхоналар ташкил этиб, уларни доимий иш билан таъминлашга интиламан. Мен доим ҳаракатдаман ”, – дейди Дилафруз Каримова.

Гулшода Шарипова 23 ёшда, Қашқадарё вилояти Китоб туманида яшайди. 9 ойлигида қаттиқ куйиш туфайли иккала оёғи ҳам кесилган. 9 ёшгача қиз уйда ўқиди. У 20 ёшида Термиздаги ногиронларга мўлжалланган тикувчилик устахонаси ҳақида эшитган ва уч йил давомида Дилафуз Каримованинг раҳбарлиги остида тикишни ўрганди.

Гулшода Шарипова

Гулшода 2021 йилда Китоб туманида имконияти чекланганлар учун “Ҳидоят чеварлари” тикувчилик устахонасини ташкил этди, 20 дан ортиқ ногиронларга тикувчилик сирларини текин ўргатди ва шу тариқа уларни доимий иш билан таъминлади. Келажакда у ногиронлар учун махсус ўқув марказини яратишни режалаштирмоқда.

“Ёшлигимда ногиронлигим туфайли одамлардан ўзимни четга олардим. Менинг уйим менинг дунём эди. Хаёлимда фақат ота -онам менинг дўстларим ва қариндошларим эди. Ота -онам ва бувим менга тикувчиликни бошлашимни маслаҳат беришди ”, – дейди Гулшода. 

Мен ёлғизлигимни ва касаллигимни унутдим”

Келинг, Сурхондарёга қайтайлик. Зухра Хасанова наслий касаллиги туфайли юра олмайди. У 35 ёшда.

Зухра Хасанова

“Мен ўзимни ёмон кўрардим, чунки ташқарига чиқишдан уялардим. 2017 йилда жияним менга ногирон қизлар ишлайдиган  “Гулбаҳор нурли келажак” МЧЖ ҳақида гапириб берди. Мен Термизга келдим, бу корхонани топдим ва ишлай бошладим. Мен каби қизлар билан яшаш ва ишлаш менга шунчалик қувонч бағишладики, мен ўзимни бахтли ҳис қила бошладим. Ҳаётга бўлган қизиқишим ошди. Мен тикувчиликни севиб қолдим, турли кийимлар, қўлбола нарсалар ясашни ўргандим. Мен одамларга фойда келтира олишимга ишончим ортди. Мен ёлғизлигимни ва касаллигимни унутдим. Карантин пайтида, биз юртдошларимиз учун тиббий ниқоб тайёрлаётганимизда, мен ўзим билан фахрланардим. Мен бу йил коллежга бормоқчиман. Менинг мақсадим – ижодий имтиҳонлардан ўтиш ва кийим дизайни бўйича яхши мутахассис бўлиш”.

“Мен ўз жонига қасд қилмоқчи эдим”

Малохат Дўстбоева Сурхондарё вилоятининг Қумқўрғон туманида туғилган. У касалхонада ҳамшира бўлиб ишлаган. 19 ёшида унга ревматизм ва полиартрит ташхиси қўйилган. Йилдан йилга соғлиғи ҳолати ёмонлашди. У касаллик туфайли ишдан бўшатилди. Уйда, ота -онасининг назорати остида, у касаллик билан курашишда давом этди.

Дўстбоева Малохат

«Мен 21 йил ревматизм билан курашдим. Мен ҳамшира бўлиб ишлаганимда, менинг касаллигим унчалик сезилмади, кейинроқ вақт ўтиши билан ташқи кўринишим ўзгарди. Мен ҳамкасбларимдан уяламан. Чунки бизда ногиронларга салбий муносабат бор ”.

Аёл уйда қулфланиб олади, унинг сўзларига кўра, у ташқи қиёфасидан уялган.

«Мен тўйларга, гавжум жойларга бормадим, чунки одамлар мендан қочишарди. Бу менинг кайфиятимга таъсир қилди. Мен ҳатто ўз жонимга қасд қилиш ҳақида ўйладим. Менинг ҳаётим зулматга тўла эди. “

Малохат Термиздаги шифохонада даволанаётганида, фаррош аёл унга тикувчилик устахонаси ҳақида гапириб берди.

“Бу ерга келганимда, мен каби одамларни кўрдим ва тиккан кийимларига ҳайрон бўлдим. Мен шу ерда ишлай бошладим. Бу ерда ҳеч ким мени хафа қилмайди ва ташқи кўринишим уларни безовта қилмайди. Бизда ҳар хил касалликлар бўлса -да, биз ҳаммамиз тенгмиз. Биз катта оилага айландик. Мен беш йилдан буён шу ерда яшайман ва ишлайман. Ҳар куни ишдан кейин спорт билан шуғулланаман. Ревматизм учун спорт жуда фойдали.

Мен Худога чексиз миннатдорчилик билан яшайман. Бу ердаги барча қизлар менга яқин одам бўлиб қолишди. Улар: “Сиз бизнинг қайнонамизсиз” деб  ҳазиллашадилар Бу ерда яшаб, кимгадир кераклигимни ҳис қилдим ”, – деди Малохат Дўстбаева.

Психолог фикри

Психолог Шоира Исоқованинг фикрича, агар ногиронлар ҳар қандай фаолият билан шуғулланса, уларнинг руҳий ҳолатида ижобий ўзгаришлар рўй беради.

“Мен бир нечта ногиронларни биламан. Улар ўз маҳорати эвазига кўп нарсаларга эришдилар. Уларнинг севимли машғулотлари туфайли ҳаётга қизиқиши ошди. Уйда яшаётган ногиронларнинг умидлари кундан -кунга камайиб бормоқда. Мен психолог сифатида ота -оналарга ногирон болаларини касбга йўналтиришни маслаҳат бераман ”.

Мустақил журналист Аброр Қурбонмуратов тайёрлади