Tojikistonda nogironligi bo‘lgan ayollarni diskriminatsiya qilish: muammolar va jiddiy holat

Tojikistonda nogironligi bo‘lgan ayollar ko‘pincha diskriminatsiya va zulmga uchraydi. Ularning taqdiri ko‘pincha oilalar tomonidan belgilangan, bu ayollarni ta’lim olishdan mahrum qiladi, ularga tibbiy yordam va boshqa asosiy huquqlar berilmaydi.

Nogironligi bo‘lgan ayollar 1,5–10 barobar ko‘proq jismoniy yoki jinsiy zo‘ravonlikka duchor bo‘ladi. Biroq, oilalar ko‘pincha ularni uyda saqlashni afzal ko‘radi, chunki bu ayollarga ta’lim berish yoki kasbiy ko‘nikmalarni rivojlantirishga ehtiyoj yo‘q deb hisoblanadi.

Tadqiqotlar shuni ko‘rsatadiki, nogironligi bo‘lgan ayollarni diskriminatsiya qilish oilada boshlanadi. Ular ko‘pincha o‘qishga borolmaydi, ta’lim olishdan mahrum bo‘ladi va oilasi tomonidan e’tiborsizlikka duchor bo‘ladi. Boshqa tomondan, nogironligi bo‘lgan yigitlar ta’lim olish va ishga joylashishda imkoniyatlarga ega bo‘ladi.

O‘zbekiston BMTning nogironlar huquqlari to‘g‘risidagi Konventiyasiga imzo chekishga va’dalarni berib, ammo hali ham bu muammolarni hal qilishda sezilarli yutuqlarga erishilmagan.

Sotish xizmatlarining keng tarqalishi, nogironligi bo‘lgan ayollarning o‘z huquqlari, jumladan, reproduktiv huquqlari haqida bilishlari yo‘qligi, ularni yanada noxush holatga soladi. Bu muammoning ijtimoiy va madaniy sabablari, nogironligi bo‘lgan ayollarni yanada yolg‘iz va ijtimoiy hayotdan tashqarida qoldiradi.